Narzędia ręczne Knipexa

Cześć
Dzisiejszy artykuł dotyczyć będzie rodzajów, budowy i właściwości szczypiec ręcznych. Są to narzędzia, obok młotków i śrubokrętów najczęściej używane w wszelkiego rodzaju pracach .

Konstrukcja szczypiec opiera się na wykorzystaniu dźwigni, która pozwala zamienić niewielką siłę dłoni przyłożoną do rękojeści na zdecydowanie większą siłę, która pojawia się na szczękach i pozwala efektywnie zaciskanie lub przecinanie.
Siła pojawiająca się na szczękach, a która powoduje ruch zaciskający podczas zamykania rękojeści, wzrasta wraz ze współczynnikiem przełożenia dźwigni. W przypadku szczypiec, w których wymagana jest znaczna siła zacisku, odległość od rękojeści do podparcia - nitu łączącego musi być znaczna, a odstęp od złącza do szczęk lub ostrzy musi być możliwie jak najmniejsza.
Jednak w wielu przypadkach siła jest aż tak ważna. Przykładowo w narzędziach przeznaczonych dla elektryków i elektroników, istotne jest przystosowanie tych narzędzi do pracy w trudno dostępnych miejscach, lub długość i kształt szczęk.
Pierwsze szczypce zaczęto wytwarzać w drugim tysiącleciu p.n.e.. Czyli do czasu kiedy ludzie rozpoczęli wykuwać żelazo. Szczypce używali kowale i hutnicy. Kowalom pozwalały na przenoszenie rozgrzanych do czerwoności żelaznych elementów. Hutnikom na wyciąganie tygli z dymarek i zlewaniu stali do form.
Postać obecnych szczypiec nie różni się prawie wcale od tych używanych w czasach starożytnych.

Liczba rodzajów szczypiec wzrastała wraz z postępem w dziedzinie techniki, a później w związku z rozwojem automatyki. Obecnie wyróżnia się 100 różnych powszechnych typów szczypiec. Ilość szczypiec wysoko wyspecjalizowanych wciąż rośnie. Naturalnie takie specjalistyczne narzędzia rzadko pojawiają się w sklepach. Najczęściej są one wytwarzane ewentualnie przerabiane z standardowych szczypiec i przystosowane do szczególnych operacji. Wytwarza się je w bardzo małych partiach, sięgających czasami kilkadziesiąt sztuk.
Czołowymi producentami w Europie są Knipex, Wiha, Bahco, Gedore, NWS, Facom, Wera, Stanley, Irvin w Polsce Kuźnia, Juko.

Podstawowy podział szczypiec:
Ze względu na kształt szczęk.
Wyróżniamy trzy podstawowe kształty (w przekroju poprzecznym) szczęk: płaskie, półokrągłe i okrągłe. Spotkać można także indywidualne kształty do odrębnych zastosowań.
Ze względu na zastosowanie:

Szczypce tnące (szczypce boczne, szczypce czołowe, obcęgi do usuwania gwoździ ). Mają różnego rodzaju krawędzie tnące, bardzo ostre ( ostrza bez skosu ) dla elektroników do cięcia cieńkich przewodów, do cięcia półproduktów z plastiku z wtryskarek. Ostrza ze skosem do typowych zastosowań i i ostrza o dużym kącie do cięcia elementów stalowych.
Szczypce zaciskające, szczypce płaskie, szczypce do rur , szczypce samozaciskowe o różnych kształtach szczęk. https://domtechniczny24.pl/szczypce-obcinaczki-klucze-nastawne.html


Szczypce uniwersalne, zaciskające i tnące takie 2 w jednym. Są to chyba najbardziej popularne narzędzia. Standardowoich szczęki mają licząc od nita mocującego: ostrza tnące, kształtowe zębate wcięcia do ściskania prętów, śrub, rur. A na końcu dwie płaskie zębate powierzchnie do chwytania blach. Występują jako: szczypce uniwersalne, szczypce tnące wydłużone, szczypce radiowo-telefoniczne.

Szczypce składają się z trzech części:
1 Dwóch rękojeści którymi łapie się narzędzie. Rękojeści powinny być opracowane zgodnie z zasadami ergonomii, tak aby praca szczypcami była bezpieczna i wygodna dla dłoni.
2 Złącza, czyli osi szczypiec. Złącze to musi poruszać się bez żadnego luzu, i jednocześnie nie może być mocno spasowane. Chodi o to, że szczypce bez problemu muszą się zamykać i otwierać jedną ręką. Najczęściej są to bolce o specjalnej konstrukcji lub specjalnie profilowane śruby z nakrętką samokontrującą.
3 Główki ze szczęką zaciskającą i ostrzem tnącym. Krawędzie główki powinny być dokładnie oszlifowane do odpowiedniego kształtu.

Ze względu na kształt ostrza wyróżniamy:
Szczypce boczne. Jest to rodzaj szczypiec tnących, których krawędź tnąca jest równoległa do linii ramion i znajduje się blisko brzegu szczypiec. Jest to bardzo szeroka grupa narzędzi o zróżnicowanej długości, różnym kształcie i ostrzach dostosowanych do cięcia różnych materiałów.

Szczypce środkowe, zapewniają dużą stabilność i trwałość ostrzy - duży kąt ostrza, co skutkuje wysoką wydajnością cięcia. Mają mniejszą precyzję cięciai wymagają większych nacisków.
Szczypce tnące czołowe oraz kątowe używane są wtedy, kiedy dostęp do przecinanego drutu jest ograniczony. Krawędzie tnące są prostopadłe lub nachylona pod kątem do ramion. Mogą być także użyte w sytuacji, kiedy zależy nam aby drut został przycięty blisko jakiejś powierzchni.

Wszystkie szczypce są odkuwane ze stali stopowej lub niestopowejProdukowane szczypce wykonuje się z odkuwek i odpowiednio obrabia. Zwykłe szczypce produkuje się zestali chromo wanadowej lub stali narzedziowej stopowej.Sposób produkcji opisany w oddzielnym artykule.

Na koniec zwrócę uwagę na równie ważny element szczypiec – okładziny.
Rękojeści muszą za każdym razem spełniać podstawowe normy ergonomii i funkcjonalności.
Wyróżniamy rękojeści stalowe i nasadzane z PCV lub komponentów tworzyw.
Stalowe rękojeści odpowiednio wyprofilowane ramiona odkuwek, czasami radełkowane dla poleprzenia chwytu.
Rękojeści z tworzyw spełniają rolę identyfikacyjną, ergonomiczną i ochronną -znaczek 1000V.
I tu uwaga pra pod napięciem tylko z narzędziem zcertyfikatem 1000V spełniającym normy bezpieczeństwa wg norm IEC 60900, DIN EN 60900, VDE0680.

Dla zagwarantowania bezpieczeństwa i powtarzalności jakości, narzędzia są testowane na różne sposoby.

Testy obejmują:

Wytrzymałość dialektryczna
Wszystkie szczypce są testowane indywidualnie. Wszystkie produkty ze znakiem zostały sprawdzone pod napięciem 10 000 V AC. Po zatwierdzeniu dopuszczone do obrotu pod napieciem 1000 V AC. Daje to 10 krotny współczynnik bezpieczeńtwa. 

Testy na odporność izolacji
Po zanurzeniu w wodzie na 24 h i testuje pod napięciem 10000V przez 3 minuty. Jednocześnie wyznaczane są wszystkie przecieki prądu. Pozwala to wyeliminować możliwość przeskoku iskry z izolacji na nieosłoniętą główkę szczypiec lub możliwość przebić.

Pomiary materiału izolacyjnego
Pod naciskiem 20 N, w temperaturze +70o C i pod napięciem 5 000 V AC rękojeści poddawane są pomiarowi na dielektryczne przebicie izolacji.

Testy rękojeści
Badanie jest wykonywany w temperaturze -25o C. Materiał, z którego wykonano rękojeść zachowuje twardość potrzebną do przyjęcia uderzenia przyrządu testowego bez pęknięć i rys.

Pomiary na przyleganie
Testowanie przylegania materiału, z którego sporządzono okładzinę, ma na celu wykazanie trwałej przyczepności izolacji do narzędzia. Badanie polega na poddawaniu szczypiec sile nacisku 500 N przez 168 h w temperaturze +70o C.
i
Test palności
Niski wskaźnik palności izolacji usuwa ryzyko pożaru.

Odsłony: 2180